24 listopada 2019r. ukazał się artykuł p.Elizy Sarnackiej-Mahoney pt. „Dwujęzyczni podwójnie fantastyczni”.

Zgadzam się z autorką - my dwujęzyczni jesteśmy absolutnie fantastyczni. Pozwolę sobie jednak nie zgodzić się z obrazem szkół polonijnych w USA, ich rolą i przyszłością. Szkoły polonijne są rozsiane po całych Stanach Zjednoczonych, nie czuję się jednak kompetentna, aby zabierać głos na temat całokształtu szkolnictwa polonijnego w tym kraju, skupię się natomiast na wschodnim wybrzeżu USA.

Mieszkam w stanie Nowy Jork i ze szkolnictwem polonijnym jestem związana od 2004 roku, kiedy to podjęłam pracę w jednej ze szkół na Long Island (NY), gdzie również przez 8 lat byłam dyrektorem, od 2014 roku jestem rzecznikiem prasowym Centrali Polskich Szkół Dokształcających w Ameryce, organizacji zrzeszającej na dzień dzisiejszy 77 szkół ze stanów: NY - 25, NJ - 26, PA - 6, CT - 7, MA - 4, RI -1, FL - 4, TX - 1, AZ - 1, OH - 1,WI - 1, a która została założona w 1925 roku, w odpowiedzi na likwidację dwujęzycznych szkół etnicznych. To już prawie całe stulecie działalności tej organizacji i szkół w niej zrzeszonych i warto nadmienić, że niektóre z nich istnieją już prawie tak długo, jak np. Polska Szkoła Dokształcająca im.Henryka Sienkiewicza na Brooklinie w NY, która w ubiegłym roku obchodziła jubileusz 90-lecia. Oczywistym jest fakt, że Polonia Amerykańska, a co za tym idzie i polonijne szkolnictwo, jest dynamiczna. Na przestrzeni 10-ciu dekad zmieniały się warunki i potrzeby, którym należało sprostać lub wyjść naprzeciw i tak jest do dzisiaj.

Od co najmniej 10-ciu lat typowy uczeń polskiej szkoły dokształcającej, poza pojedynczymi przypadkami, to Polish - American, coraz już częściej będący drugim pokoleniem urodzonym w USA, pochodzący z rodzin polskich lub mieszanych, władający językiem polskim dobrze, średnio lub wcale. I dyrektorzy i nauczyciele poszczególnych szkół, pomimo braku odpowiednich podręczników, dostępu do internetu, czy trudności lokalowych, dokładają wszelkich starań aby sprostać nowym wyzwaniom, których oczywiście jest dużo.  Coraz więcej szkół otwiera oddziały dla dzieci nie mówiących po polsku, wprowadza nowe metody nauczania, itd.

Zarząd CPSD z jej prezesem dr Dorotą Andraką na czele, w celu usprawnienia działalności i podniesienia prestiżu szkół polonijnych nawiązuje kontakty i współpracuje z organizacjami polonijnymi w USA, instytucjami edukacyjnymi i rządowymi w Polsce, czego rezultatem są konferencje metodyczne i warsztaty szkoleniowe dla nauczycieli i rodziców z wybitnymi specjalistami, które od kilku lat nastawione są na metody nauczania języka polskiego jako obcego/drugiego.To też pozyskiwanie grantów na rozwój i kulturowe wzbogacenie szkolnictwa polonijnego w Ameryce, dzięki czemu m.in. uczniowie szkół polonijnych mają okazję brać udział w koloniach w Polsce, czy spotykać się z artystami z Polski.

Kalendarz każdej szkoły polonijnej jest wypełniony wydarzeniami specyficznymi tylko dla danej placówki, w wielu przypadkach to jest też udział w uroczystościach parafialnych lub lokalnych, ale też i międzyszkolnymi, organizowanymi przez CPSD, czy przez prezesów terenowych, obejmujących dany stan. Lista wydarzeń jest zbyt długa, żeby ją tu umieścić, należy jednak podkreślić, że wspólny jest ich cel - kultywowanie tradycji, histori i kultury polskiej, poznawanie geografii Polski. Bo tylko w ten sposób wychowani zostaną młodzi ambasadorzy polskości, którymi będą, mamy taką nadzieję, absolwenci szkół polonijnych, którzy nie tylko znają język polski, ale też czują więź z ojczyzną swoich przodków i są dumni ze swoich korzeni, będąc jednocześnie wartowościwymi obywatelami kraju, w którym urodzili się i żyją.

Nie jest moim zamiarem przedstawienie sytuacji szkolnictwa polonijnego w USA w różowych barwach, bo takie z pewnością ono nie jest. Wiele szkół boryka się z problemami lokalowymi, czy finansowymi, z którymi praktycznie muszą radzić sami. Faktem jest, że zdecydowana większość szkół działa przy parafiach i korzysta z pomieszczeń/budynków parafialnych i czasami dochodzi do konfliktów, co jest praktycznie nieuniknione w stosunkach międzyludzkich. Nie można jednak lekceważyć znaczenia parafii i duchownych w działalności szkół polonijnych, których wiele powstało z incyjatywy lub przy współpracy lokalnego, polskiego proboszcza. Nie znane są mi przypadki osób, które zrezygnowały z zapisania dzieci do polskiej szkoły, ze względu na przynależność lub zależność od parafii( nie twierdzę,że nie miało to miejsca), wiem natomiast,że często decydującym faktem przy wyborze szkoły jest  m.in.możliwość nauki religii w języku polskim. CPSD nie zanotowała również spadku w liczebności uczniów szkół polonijnych - od praktycznie 10-ciu lat stan utrzymuje się na podobnym poziomie, tzn. ok 10 tys. uczniów, przy czym oczywiście liczebność uczniów zdecydowanie maleje w klasach starszych, co niekoniecznie jest spowodowane niechęcią do polskiej szkoły, ale koniecznością dokonania wyboru pomiędzy sobotnią szkołą, a uczestnictwem w programach proponowanych przez amerykańskie szkoły, które bardzo często kolidują ze sobą czasowo.

Wszystkich związanych ze szkolnictwem polonijnym cieszy fakt, że na „rynku” amerykańskim w ostatnich latach pojawiły się incjatywy wspierające i uzupełniające działalność szkół polonijnych, mające na celu promowanie języka polskiego i Polski. Najbardziej obiecującą spśród nich jest Dual Program wprowadzany do szkół amerykańskich, nie można też pominąć znaczenia możliwości pozyskania Pieczęci Dwujęzyczności przez uczniów osiągających wysokie wyniki z języka angielskiego i posługujących się językiem polskim na poziomie umożliwiającym im osiągnięcie wspomnianego odznaczenia, przy czy należy podkreślić, że wymagany poziom znajomości języka osiągają dzięki uczęszczaniu do szkół polonijnych. Przy okazji warto wspomnieć o egzaminie LOTE (Launguage Other Then English), którego organizatorem jest CPSD - przez wiele lat wraz z Komisją Oświatową Kongresu Polonii Amerykańskiej, a od 2014 roku pod własnym patronatem, do którego rokrocznie przystępuje kilkuset uczniów i ktόrego pozytywne wyniki pozwalają większości  młodzieży zdobyć 3 kredyty w amerykańskich szkołach średnich, a w niektόrych przypadkach, rόwnież dodatkowe kredyty na studiach, podobnie zresztą jak w przypadku Pieczęci Dwujęzyczności. Od 2004 do 2015r polonijni uczniowie mieli okazję przystąpić do egzaminόw certyfikatowych z Języka Polskiego Jako Obcego, ktόry został wprowadzony w Polsce przez Ministerstwo Edukacji Narodowej 15 października 2003r. Egzamin przeprowadzany był przez Państwową Komisję Poświadczania Znajomości Języka Polskiego Jako Obcego. Jedynie w roku 2016 egzamin się nie odbył z powodu prac, jakie Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego wraz z Ministerstwem Edukacji Narodowej prowadziły nad procesem legislacyjnym, stwarzającym nowe podstawy do certyfikowania języka polskiego jako obcego. Przy okazji pojawiła się szansa na uzyskanie uprawnień do organizowania tychże egzaminów przez Centralę Polskich Szkół Dokształcających w Ameryce i 12 lipca 2016, zostały one nadane Centrali przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego i od tego momentu egzaminy certyfikacyjne są przeprowadzane w jej ośrodku.

Wspaniałym pomysłem było też ogłoszenie Polonijnego Dnia Dwujęzyczności przez Dobrą Polską Szkołę, do obchodów którego włączają się dziesiątki szkół polonijnych, dla których pojęcie dwujęzyczności nie jest obce, bo niezależnie od tego, czy jest to modne czy nie, szkoły polonijne „bawią” się w dwujęzyczność i ją promują już prawie od stu lat!

Na koniec muszę przyznać, że zgadzam się z autorką artykułu wspomnianego na wstępie jeszcze w jednej kwestii-Polonia Amerykańska ma znikome lub też żadne wpływy polityczne w kraju, w którym mieszka. Przyczyn takiego stanu rzeczy jest wiele, ale to już materiał na zupełnie inny artykuł.

Bożena Mahmoud

Rzecznik prasowy CPSD

 

 


 
 
 

XV Zjazd Nauczycieli Polonijnych i Komitetów Rodzicielskich odbył się w dniach 25-28 maja 2018 roku w Portland, Oregon, przepięknego miejsca na ziemi, gdzie Pacifik spotyka sie z rzeką Kolumbia, a góry Kaskadowe otaczają horyzont. Honorowym patronatem objęła Zjazd Pierwsza Dama RP p. Agata Kornhauser Duda.

Wcześniejsze zjazdy nauczycieli polonijnych odbyły się w Cambridge Springs w Pensylwanii (1985 i 1987), Waszyngtonie, DC (1991), Mundelein koło Chicago, IL (1995), w Nowym Jorku (1997), Los Angeles, CA (2000), Las Vegas, NV (2002), Buffalo, NY (2004), Houston, TX (2006) i Bostonie, MA (2008), San Francisco, CA (2010), Chicago, IL (2012), New York, NY (2014), Orlando, FL (2016).

Całego przedsięwzięcia podjęła się skromna liczebnie, ale jakże zorganizowana, prężna, i pełna poświęceń grupa ludzi skupiona przy Komisji Kulturalno - Oświatowej “Szkoła Polska” przy Towarzystwie Biblioteki Polskiej w Portland z p. Renatą Dajnowską na czele. W Zjeździe wzięło udział ok. 300 osób, wszyscy zaangażowani w pracę w szkolnictwie polonijnym, wszyscy promujący polskie tradydcje i kulturę w różnoraki sposób w swoich środowiskach. Wśród gości byli przedstawiciele 19 stanów Ameryki skupionych w Centrali Polskich Szkół Dokształcających w Ameryce, Zrzeszeniu Nauczycieli Polskich z Chicago, Forum Nauczycieli Polonijnych Zachodniego Wybrzeża, Kongresu Oświaty Polonijnej, Konsulatu RP w Los Angeles, jak również pedagodzy i goście z Kanady, Irlandii i Polski.

Przybyli przedstawiciele Ministerstwa Edukacji Narodowej z panią minister Anną Zalewską, Stowarzyszenie "Wspólnota Polska", wykładowcy z Uniwersytetu Śląskiego, Uniwersytetu Muzycznego z Warszawy, Uniwersytetu Warszawskiego, Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Szkoły Języka Polskiego GLOSSA,

Tematami przewodnimi Zjazdu były “Sto lat Niepodległości Polski” oraz “Szkoła Polska twórcza i z inicjatywą”. XV Zjazd był znaczącym wydarzeniem kulturalnym i oświatowym. Zaplanowane przez organizatorów interesujące wykłady, warsztaty artystyczne, dyskusje panelowe oraz szkolenia, które prowadzili doświadczeni pedagodzy z Polski i Stanów Zjednoczonych prowadzone były w blokach przeznaczonych dla nauczycieli uczących w różnych grupach wiekowych, osób odpowiedzialnych za zarządzanie szkołami polonijnymi, instruktorów harcerstwa i katechetów.

Rok 2018 jest też szczególnym czasem i zarazem wspaniałą okazją do pokazania patriotyzmu, polskiej tożsamości i dumy narodowej wszystkich Polaków na obczyźnie ludziom innych narodowości. Z racji przypadającej rocznicy Stulecia Niepodległości Polski organizatorzy przygotowali konkurs na najciekawszą lekcję historii pt. “Stulecie Niepodległości Polski”. Nagrody za interesujące konspekty ufundowane m.in przez konsula RP w Los Angeles wręczyła na bankiecie grupie 4 nauczycieli poseł Joanna Fabisiak, a wśród nagrodzonych były nauczycielki z NJ, Anna Drążek ze Szkoły Ogniwo i Justyna Bereza z Akademii Języka Polskiego. Organizatorzy wyróżnili ponadto wszystkie nadesłane prace. Spotkanie to pozwoliło też na wyróżnienie przez prezesa Fundacji „Świat na Tak”, poseł Joanny Fabisiak, najlepszych konspektów lekcji o niepodległości, pt. „Rok 1918 – Spełnione marzenia pokoleń”, gdzie II miejsce przypadło jedynej przedstawicielce USA, Justynie Bereza z AJP w Manchester.

Zjazd rozpoczął się oficjalnie w piątek wieczorem wykładem prof. J. Sienkiewicza przedstawiającym „Drogi do niepodległości Polski”, uroczystą kolacją oraz występem lokalnego chóru z Portland, a pełen wrażeń wieczór zakończył się Polskim Maratonem Artystycznym Muzylek Moni, dobrze po północy. Sobota wypełniona była zajęciami i wykładami, w czasie których każdy uczestnik zjazdu z pewnością znalazł dla siebie coś, co go zainteresowało i zainspirowało do dalszej kreatywnej pracy. Były zajęcia interatywne, warsztaty promujące i aktywujące pracę z dziećmi dwujęzycznymi, edukacja z wyobraźnią, oferty edukacyjne IPN, prezentacje i dyskusje dotyczące egzaminów z jęz. polskiego,  zajęcia filmowe, prezentacje o lokalnych ośrodkach metodycznych oraz doractwie metodycznym na świecie, propedeutyka problemu oświaty polonijnej na świecie,  zagadnienia katechetyczne, spotkania, a wszystko w oprawie dowolności wyboru oraz ubogacone rozmaitą gamą zajęć artystycznych i tanecznych. Należy podkreślić, że nauczyciele szkół polonijnych skupionych w CPSD czynnie zaangażowali się w przygotowanie i prowadzenie warsztów, wśród nich byli: dr Dorota Andraka, dr K. Gospodarzec, Anna Tracz, Justyna Bereza i Sylwia Wadach Kloczkowska,

Punktem kulminacyjnym były spotkania z minister Anną Zalewski, przedstawiane oczekiwania  oraz możliwości ich realizacji, prezentacja i dyskusja na temat  proponowanej ustawy dotyczącej nauczycieli polonijnych wracających do Polski, jak również projekty współpracy szkół w Polsce ze szkołami polonijnymi w USA, czego przykładem jest projekt „Rodzina Polonijna” realizowany już w bż. roku przez CPSD w Ameryce.

Tradycyjnym elementem każdej konferencji nauczycieli polonijnych jest uroczysty bankiet. Nie zabrakło więc przepięknego i jakże wymownego programu artystycznego w wykonaniu uczniów, nauczycieli i rodziców Szkoły w Portland, którzy zaprezentowali wiązankę tańców ludowych i nowoczesne układy choreograficzne. Wzajemne podziękowania i skromne pamiatki, ciepłe słowa i zapewnienia współpracy, towarzyskie rozmowy i integracja wszystkich obecnych ambasadorów języka polskiego, historii i kultury polskiej na emigracji, a potem gorące tańce i śpiewy przy muzyce orkiestry Yazda, na zawsze pozostaną w pamięci wielu z nas. Warto wspomnieć o wyrazach wdzięczności przekazanym rodzinie szkół polonijnych Centrali przez dyr. H. Tomaszkiewicz z Huston, TX- fundusze zebrane w wysokości prawie $11,000 zostały przekazane najbardziej poszkodowanym przez huragan Harvey (wrzesień 2017 roku) polskim rodzinom skupionym przy Szkole Polskiej im. M. Kopernika w Huston.

Trzeci dzień zjazdu rozpoczęliśmy msza św. w parafii św. Stanisława w Portland, którą celebrował proboszcz ks. Piotr Dzikowski. Wraz z nim msze koncelebrowali m.in. ks.dr hab. Jaroslaw Jęczeń z Katolickego Uniwersytetu Lubelskiego oraz ks. Konstanty Pruszyński z Filadelfii. Jak powiedział ks. Piotr, po raz pierwszy od 111 lat istnienia parafii, aż tyle osób brało udział w jednej mszy. Wspólna modlitwa i śpiew zbliżyły nas wszystkich jeszcze bardziej.

Bezpośrednio po mszy św. uczestnicy częstowali się kawą i domowym ciastem w Polskim Domu Narodowym oraz w sali pod kościołem, odwiedzili lokalną polską bibliotekę. Tu po raz kolejny wszyscy odczuli polską gościnność, otwarte serca i radość z  pobytu wśród Polonii Portland. Dalsza część dnia upłynęła na relaksującej wycieczce statkiem po rzece Columbia, która przybliżyła piękne zakątki przyrody, pokazała w jaki sposób wielu mieszkańców obcuje z przyrodą, jak spędza wolny czas oddając się wodnym szaleństwom typu windsurfing, kitesurfing, itp. Podsumowaniem dnia był przejazd autokarem na uśpiony wulkan, górę Mt. Hood, gdzie na wysokości ponad 1700 m npm, w przepięknym schronisku górskim, goście zjedli pyszny obiad, mieli możliwość pospacerować, zrobić pamiątkowe zdjęcia, jak również podziwiać narciarzy, którzy przez okrągły rok mogą korzystać z zimowych sportów.

W poniedziałek 28 maja przed południem XV Zjazd oficjalnie zakończono. Podsumowując, udział wielu z nas był dowodem na to, że szkolnictwo polonijne w Stanach Zjednoczonych prężnie działa i kultywuje piękne tradycje przekazywania kolejnym młodym pokoleniom Polaków naszej historii i bogactwa ojczystego języka. Był również możliwością podzielenia się i wymiany doświadczeń, nawiązania kontaktów z placówkami dydaktycznymi w Polsce i polonijnymi w Ameryce, zapoznania się z nowościami wydawniczymi i medialnymi.  

Wyrazy uznania spłynęły z wielu ośrodków dla kwartalnika Centrali „Asystent” i zespołu redakcyjnego z redaktor R. Jujka na czele.

Spotykamy się za dwa lata w Toronto w Kanadzie na XVI Konferencji.

Do zobaczenia! 

Anna Tracz

/Ukazało się w: Biały Orzeł 14 czerwca 2018/

prev next

Certyfikat z języka polskiego jako obcego jest jedynym państwowym dokumentem poświadczającym znajomość języka polskiego. Do egzaminu mogą przystąpić osoby, które chciałby udokumentować stopień swej biegłości w języku polskim. Po raz pierwszy państwowe egzaminy certyfikatowe z języka polskiego jako obcego odbyły się w 2004 roku. To wydarzenie wielkiej wagi dla promocji języka polskiego było ukoronowaniem wieloletniej pracy zespołu specjalistów – przedstawicieli ośrodków akademickich zajmujących się kształceniem obcokrajowców w Polsce.

Państwowy certyfikat z języka polskiego wydawany przez Państwową Komisję Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego jest oficjalnym dokumentem potwierdzającym znajomość języka polskiego jako obcego. Warunkiem otrzymania certyfikatu jest uzyskanie pozytywnych wyników z każdej części egzaminu: rozumienia ze słuchu, rozumienia tekstu pisanego, mówienia, pisania, poprawności gramatycznej. Do egzaminu certyfikatowego przystąpić może każdy obcokrajowiec, bez względu na to w jaki sposób, gdzie i kiedy uczył się języka polskiego. Należy jednak pamiętać, że zdając egzamin na poziomie B1 i B2 cudzoziemiec musi mieć ukończone 16 lat, a egzamin na poziomie C2 – 18 lat.

Egzaminy przeprowadza Państwowa Komisja Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego. Standarty wymagań egzaminacyjnych oraz zasady przeprowadzania egzaminów zostały oparte na najnowszych zaleceniach Rady Europy zmierzających do standaryzacji testowania znajomości języków obcych w Europie.

Ustawa z dnia 11 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy o języku polskim (Dz. U. Nr 73, poz. 661), wprowadziła możliwość uzyskiwania przez cudzoziemców lub obywateli polskich na stałe zamieszkałych za granicą urzędowego poświadczenia znajomości języka polskiego po zdaniu egzaminu przed państwową komisją egzaminacyjną.

Szczegółowe zadania i regulamin działania powołanej w 2003 r. Państwowej Komisji Poświadczania Języka Polskiego jako Obcego określa Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 15 października 2003 r. w sprawie Państwowej Komisji Poświadczania Języka Polskiego jako Obcego i państwowych komisji egzaminacyjnych (Dz. U. nr 191, poz. 1870).

Dokumentem poświadczającym znajomość języka polskiego jako obcego jest wydawany przez Komisję certyfikat. Egzaminy są przeprowadzane na trzech poziomach zaawansowania: podstawowym, średnim ogólnym i zaawansowanym. Wzór certyfikatu, szczegółowe warunki i tryb przeprowadzania egzaminów oraz wydawania certyfikatów, a także standardy wymagań dla poszczególnych poziomów zaawansowania określa Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 15 października 2003 r. w sprawie egzaminów z języka polskiego jako obcego (Dz. U. nr 191, poz. 1871).

Źródło: http://www.nauka.gov.pl/komunikaty/wnioski-o-nadanie-uprawnienia-do-organizowania-egzaminow-z-jezyka...

Z promocją języka polskiego za granicą łączy się także działalność Państwowej Komisji Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego. Komisja realizuje zadania związane z organizacją i funkcjonowaniem systemu certyfikacji znajomości języka polskiego jako obcego, a w szczególności zajmuje się sprawowaniem nadzoru nad egzaminami przeprowadzanymi przez państwowe komisje egzaminacyjne, powoływaniem ich składów, organizacją i prowadzeniem szkoleń dla egzaminatorów. Państwowa Komisja jest powoływana przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministra Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W skład Komisji wchodzą: Przewodniczący Komisji, który kieruje pracami Komisji, Sekretarz Komisji, który zapewnia sprawne funkcjonowanie Komisji oraz członkowie. Szczegółowe zadania tej Komisji określone zostały w ustawie o języku polskim oraz rozporządzeniu w sprawie Państwowej Komisji Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego i państwowych komisji egzaminacyjnych.

Źródło: http://www.nauka.gov.pl/jezyk-polski-za-granica/poswiadczanie-znajomosci-jezyka-polskiego-jako-obcego.htm

Jak wyglądała droga Centrali Polskich Szkół Dokształcających do zdobycia uprawnień do organizowania egzaminów certyfikatowych z języka polskiego?

Proces otrzymania pozwolenia na prowadzenie ośrodka egzaminacyjnego przez CPSD w Ameryce rozpoczął się w maju 2016 roku.

Uprawnienie do organizowania egzaminów z języka polskiego jako obcego na określonym poziomie biegłości językowej nadaje w drodze decyzji administracyjnej Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji do spraw Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego . Dzieje się tak na wniosek:

1.   polskiej albo zagranicznej szkoły wyższej prowadzącej studia w zakresie filologii polskiej;

2.   polskiego albo zagranicznego podmiotu, który od co najmniej trzech lat prowadzi lektoraty lub zajęcia w zakresie nauczania języka polskiego lub języka polskiego jako obcego albo inne zajęcia dydaktyczne w języku polskim.

Podstawa prawna - treść art. 11b ust. 1 ustawy o języku polskim z dnia 7 października 1999 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 224, z późn. zm.)

W dniu 30 marca 2016 r. zostało opublikowane rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 lutego 2016 r. w sprawie egzaminów z języka polskiego jako obcego (Dz. U. poz. 405), akt ten wszedł w życie w dniu 13 kwietnia 2016 r. Zgodnie z jego treścią ww. podmioty zainteresowane ubieganiem się o nadanie uprawnienia do organizowania egzaminów z języka polskiego jako obcego mogły przesłać do Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego wniosek o nadanie uprawnienia.

Opierając się na powyższych rozporządzeniach prezes CPSD drDorota Andraka już 4 czerwca 2016 roku złożyła taki wniosek do MNiSW. Został on pozytywnie zaopiniowany na posiedzeniu Komisji 15 września 2016 i zgodnie z obowiązującymi przepisami, przekazany do decyzji Ministrowi Nauki i Szkolnictwa Wyższego. 21 lutego 2017 roku Zarząd CPSD otrzymał odpowiedź drogą emailową, że decyzją Ministra CPDS została wpisana na listę podmiotów uprawnionych, ogłoszoną 16 lutego 2017 i o możliwości rozpoczęcia przygotowania do przeprowadzenia pierwszych egzaminów. Niestety zgodnie z obowiązującymi przepisami Zarząd CPSD nie mógł zorganizować sesji egzaminacyjnej polonijnym uczniom oraz innym osobom zainteresowanym egzaminem ze znajomości języka polskiego na poczatku kwietnia. Dlatego też, dr Dorota Andraka zwróciła się z prośbą do Komisji ds. Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego o ustalenie nowego terminu egzaminu na przełomie maja i czerwca 2017 roku w ośrodku CPSD w NY.

16 marca 2017 roku Państwowa Komisja do spraw Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego wyznaczyła termin letniej sesji egzaminacyjnej       2017 r. na 10 - 11 czerwca. Egzamin przeprowadzany na poziomach B1, B2 i C1 w grupie dostosowanej do potrzeb osób dorosłych oraz na poziomie  B1 w grupie dostosowanej do potrzeb dzieci i młodzieży (egzamin w tej grupie przeznaczony został dla kandydatów w wieku 14-17 lat). Kandydaci mogli zacząć zgłaszać się do ośrodków, które w tym terminie będą organizować egzaminy. Lista ośrodków (podmiotów uprawnionych) została zamieszczona na stronie BIP Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

 

http://www.bip.nauka.gov.pl/certyfikacja-jezyka-polskiego-jako-obcego/

W związku z powyższym rozporządzeniem ośrodek egzaminacyjny w Nowym Jorku  w dniach 10 -11 czerwca zorganizował egzaminy certfikatowe z języka polskiego na następujących poziomach:

  • w grupie dostosowanej do potrzeb osób dorosłych na poziomie B1, B2, C1
  • w grupie dostosowanej do potrzeb dzieci i młodzieży (egzamin w tej grupie przeznaczony jest dla kandydatów w wieku 14 - 17 lat) na poziomie B1

Miejsce egzaminu

Ośrodek Egzaminacyjny Centrali Polskich Szkół Dokształcających

150 Dupont Street

Brooklyn, NY 11222

Przygotowując się do egzaminu, warto śledzić informacje na naszej stronie internetowej w zakładce CERTYFIKATY:

www.centralapolskichszkol.org

Więcej informacji na stronie:

http://www.certyfikatpolski.pl/pl/

Warto również zapoznać się z zadaniami i testami zamieszczonymi pod adresami:

http://www.certyfikatpolski.pl/pl/informacje-dla-zdajacych/jak-sie-przygotowac-do-egzaminu/zbiory-zadan

http://www.certyfikatpolski.pl/pl/informacje-dla-zdajacych/jak-sie-przygotowac-do-egzaminu/przykladowe-testy.

Przed przystąpieniem do egzaminu należy zapoznać się z regulaminem obowiązującym kandydatów:

http://www.certyfikatpolski.pl/pl/informacje-dla-zdajacych/regulamin-dla-zdajacych.

Więcej informacji na stronie http://www.certyfikatpolski.pl/pl/

Egzamin certyfikatowy jest podsumowaniem zdobytych umiejętności jezykowych przez ucznia. Jego zaliczenie pozwala przyszłym studentom zdobyć dodatkowe kredyty na uczelniach amerykańskich obniżając dzięki temu koszty opłat za studia. Egzamin certyfikatowy jest także szansą dla wielu młodych ludzi, aby jeszcze przed wakacjami dostarczyć odpowiednie dokumenty do wybranych wyższych uczelni w Stanach Zjednoczonych. Organizacja egzaminu w ośrodku w Nowym Jorku, który już od ponad 10 lat organizuje egzaminy z języka polskiego jako obcego utwierdza nas w przekonaniu, że Państwo Polskie wspiera polonijnych uczniów, którzy przez 12 lat pobierali naukę języka polskiego, historii i geografii w szkołach polonijnych.

Kierownikiem ośrodka egzaminacyjnego została Prezes Centrali Polskich Szkół – dr Dorota Andraka, sekretarzem organizacyjnym – Pani Aneta Matyszczyk natomiast egzaminatorami – nauczyciele szkół polonijnych mających do tego uprawnienia. Za sprawne działanie strony internetowej CPSD odpowiada Pani Alina Zawojski.

Kto może przystąpić do egzaminu?

Do egzaminu mogą przystąpić wszyscy cudzoziemcy i obywatele polscy na stałe zamieszkali za granicą, zainteresowani udokumentowaniem stopnia swojej biegłości w języku polskim.

 

Kto może być zwolniony z egzaminu?

Z obowiązku zdawania egzaminu zwolniona jest osoba, która ukończyła w Polsce studia wyższe na kierunku filologia polska. Zwolnienie jest równoznaczne z posiadaniem znajomości języka polskiego na poziomie zaawansowanym.

 

Jakie sprawności podlegają ocenie na egzaminie?

  • A. Rozumienie ze słuchu
  • B. Poprawność gramatyczna
  • C. Rozumienie tekstów pisanych
  • D. Pisanie
  • E. Mówienie

Struktura egzaminu certyfikatowego z języka polskiego

Egzamin składa się z części pisemnej i ustnej. Część pisemna egzaminu certyfikatowego na poziomie B1, B2 i C1 składa się z czterech modułów (Tabela 1).

Część ustną poprzedza losowanie przez kandydata jednego z zestawów zadań służących do przeprowadzenia tej części egzaminu, a także krótkie przygotowanie do odpowiedzi.

Wynik egzaminu ustalany jest na podstawie liczby punktów z części pisemnej i ustnej i przedstawiany w procentach w suplemencie do certyfikatu. 

Wyniki egzaminu i certyfikat

a) na poziomach biegłości dostosowanych do potrzeb osób dorosłych:

- A1 i A2 – uzyskanie co najmniej 50 % punktów z części pisemnej i 50 % punktów z części ustnej egzaminu,

- B1 – uzyskanie co najmniej 50 % punktów z każdego modułu części pisemnej oraz z części ustnej egzaminu,

- B2, C1, C2 – uzyskanie co najmniej 60 % punktów z każdego modułu części pisemnej oraz z części ustnej egzaminu,

b) na wszystkich poziomach biegłości językowej w grupie dostosowanej do potrzeb dzieci i młodzieży – uzyskanie co najmniej 50 % punktów z części pisemnej i 50 % punktów z części ustnej egzaminu. 

Ocena z egzaminu wystawiana jest na podstawie sumy punktów uzyskanych z poszczególnych jego części. Ocenę z egzaminu ustala się według następującej skali: celująca, bardzo dobra, dobra, dostateczna, niedostateczna.

Osoby, które zdadzą egzamin, otrzymają certyfikat znajomości języka polskiego jako obcego wydany przez PKdsPZJPjO, po uiszczeniu wymaganej opłaty na konto CPSD w wyznaczonym terminie. Certyfikaty wysyłane są pocztą tradycyjną pod adres podany w formularzu zgłoszeniowym. Istnieje także możliwość osobistego odbioru dokumentu w siedzibie CPSD. 

Źródło http://www.centralapsd.pl/certyfikaty/ 

Aneta Matyszczyk

Sekretarz Organizacyjny CPSD

 

/11 maja 2017 w "Nowym Dzienniku"/


Zarząd CPSD od lewej: Ewa ZAłusińska, Bożena Mahmoud, Wioletta Jusińska, REnata Jujka, Maria Pażdzior-Marchwińska, Waldemar Kułakowski, Renata Ochocka, drDorota Andraka, Lucyna Lis, Anna Tracz, nieobecny na zdj.Jan Kozak

Centrala Polskich Szkόł Dokształcających w Ameryce została powołana do życia w 1925 roku z incjatywy redaktora „Nowego Świata” Wacława Bojana-Błażewicza. Była odpowiedzią na likwidację dwujęzycznych szkόł etnicznych i miała na celu pielęgnowanie języka polskiego oraz wartości katolickich. Do jej zadań należało także otoczenie opieką placόwek oświatowych działających w stanach: Nowy Jork, New Jersey, Connecticut, Massachusett, Rhode Island, Pennsylwania, Maryland, Wirginia i Floryda. Zaistniała więc jako instytucja pełniąca rolę polonijnego kuratorium szkolnego, które wzięło na siebie ciężar współpracy z kierownictwem i kadrą pedagogiczną tworzącej się sieci polonijnych szkół.

Działalność Centrali trwała nieprzerwanie także podczas II Wojny Światowej, pomimo że wiele placówek dokształcających zawiesiło wówczas swoją działalność. W latach 50-tych, po napływie nowej emigracji z Polski, starania działaczy związanych z Centralą skupiały się na udanych próbach rekonstruowania podupadłych placówek oświatowych, przywracania im dawnej świetności , pomocy przy zakładaniu nowych. I warto podkreślić, że również ta misja zakończyła się sukcesem.

20 maja 1962 roku na Walnym Zebraniu w Nowym Jorku przyjęto i zatwierdzono Statut Centrali Polskich Szkόł Dokształcających w Ameryce, a następnie zarejestrowano ją jako organizację niedochodową w Departamencie Stanu Nowy Jork w Albany. Ze względu na zmieniające się potrzeby szkolnictwa polonijnego w 2007 roku CPSD rozpoczęła prace nad modyfikacjami w statucie. Pierwszy aneks do statutu  został zatwierdzony na Walnym Zebraniu Centrali 16 września 2007r., ujednolicono system naucznia i oceniania, wprowadzono identyczne dla wszystkich formularze świadectw szkolnych, przedłużono kadencję zarządu do trzech lat oraz ustanowiono nagrodę za pracę dla nauczycieli i działaczy polonijnych ‒ statuetkę im.Janiny Igielskiej, wieloletniej wiceprezes Centrali, zmarłej w 2002r. Ostateczna wersja statutu centrali, obowiązująca na dzień dzisiejszy, została zatwierdzona na Walnym Zebraniu Statutowym 15 września 2013 roku. Niniejszy statut określa pole działania centrali, prawa i obowiązki jej członkόw oraz zakres kompetencji i obowiązkόw Zarządu centrali.

  Obecnie CPSD zrzesza 75 szkόł ze stanόw: Nowy Jork, New Jersey, Connecticut, Massachussets, Rhode Island, Pennsylwania, Texas, Arizona, Wisconsin, Ohio i Floryda. Uczęszcza do nich około 10 000 uczniόw i pracuje 700 nauczycieli. Nad działalnością centrali czuwa Zarząd CPSD ‒ jedenastoosobowa grupa, wybierana na Walnym Zebraniu Centrali na 3-letnie kadencje. Zadania stojące przed Zarządem określa statut.

Funkcję prezesa Centrali Polskich Szkόł Dokształcających w Ameryce sprawuje od 2005 roku dr Dorota Andraka, dyrektor PSD przy parafii św.Cyryla i Metodego na Brooklinie. Dzięki prężnej działalności zarządu pod Jej kierownictwem Centrala stała się jedną z czołowych organizacji polonijnych istniejących na Wschodnim Wybrzeżu Stanόw Zjednoczonych. Wystarczy wspomnieć o randze kontaktów, jakie nawiązano, by usprawnić działalność szkół i podnieść ich prestiż. Poczynając od współpracy z Konulatem Generalnym RP w Nowym Jorku, poprzez organizacje polonijne, jak Instytut Piłsudskiego czy Polsko-Słowiańska Federalna Unia Kredytowa, a kończąc na rozległej wymianie doświadczeń zawodowych z instytucjami edukacyjnymi w Polsce. W efekcie, starania dr Doroty Andraki umożliwiły organizowanie konferencji metodycznych i warsztatόw szkoleniowych dla nauczycieli polonijnych oraz rodziców. Za pośrednictwem Pani Prezes tutejsza Polonia mogła spotkać się z wybitnymi specjalistami z Uniwersytetu Marii Skłodowskiej – Curie z Lublina, Uniwersytetu Jagiellońskiego z Krakowa, Uniwersytetu Warszawskiego z Warszawy, Akademii Pedagogicznej im. KEN z Krakowa, Centrum Doskonalenia Nauczycieli z Lublina, Wyższej Szkoły Pedagogiki i Psychologii w Warszawie , Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Również ogromny udział ma dr Dorota Andraka w zdobywaniu licznych grantów z Polski. Dzięki jej przedsiębiorczości udało się niejednokrotnie pozyskiwać pieniądze na rozwój i kulturowe wzbogacanie szkolnictwa polskiego w Ameryce od tak imponujących partnerów, jak: Ministerstwo Edukacji Narodowej, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Senat RP. Ten rodzaj działalności Centrali nie tylko umożliwił organizowanie wspomnianych szkoleń i warsztatόw przy bardzo niskich kosztach własnych naszej instytucji, ale przyczynił się znacząco do podniesienia kwalifikacji kadry pedagogaicznej, która została dodatkowo zaopatrzona w podręczniki i pomoce dydaktyczne. Jeśli podstawowym zadaniem Centrali jest dbałość o efektywne i nowoczesne nauczanie w polonijnych szkołach, to właśnie dobrze wyszkolona kadra i dobre jej wyposażenie w podręczniki oraz pomoce dydaktyczne należą do najważniejszych elementów tego procesu.

W trosce o kultywowanie języka polskiego, rodzimej historii, tradycji i kultury wśrόd polonijnych dzieci, Centrala przez wiele lat organizowała konkursy międzyszkolne poświęcone przedstawicielom polskiej literatury, nauki i kultury lub znajomości języka polskiego. Gdy okazało się, że współzawodnictwo między szkołami osłabia ideę konkursów, zamieniono je w roku 2015 na Festiwale Szkόł Polonijnych. Dzięki temu wyeliminowano czynnik konkurencji na rzecz akcentowania istotnych wartości: kultywowania tradycji i kultury polskiej i uczniowskich talentόw , co spotkało się ze wspaniałym odbiorem i przyciągnęło setki uczniόw, rodzicόw i nauczycieli.

Dzieci uzdolnione literacko już od dziesięciu lat mierzą się w bojach o laury w Międzynarodowym Konkursie Literackiej Twόrczości Dzieci i Młodzieży im.Wandy Chotomskiej. Ich udział w tym wydarzeniu stał się możliwy dzięki współpracy CPSD z organizatorami konkursu w Słupsku. Piękna tradycja uroczystego finału, gdy w Konsulacie RP wręczane są nagrody i wyróżnienia, jest nie tylko świętem młodych poetów i prozaików,ale także nauczycieli, dbających o konkursowe prace, szkół, w których wyrastają utalentowani laureaci i rodziców, uczestniczących w finałowej gali. A pokłosiem literackich bojów stały się coroczne wizyty wybitnych przedstawicieli polskiej literatury, kultury i sztuki. W ubiegłym roku gościli w Nowym Jorku: Barbara Kosmowska, Michał Ogόrek i Jerzy Kisielewski, ktόrzy przy okazji pobytu w Stanach Zjednoczonych odwiedzili wiele szkόł polonijnych w kilku stanach, spotykając się z około 2000 tysiącem uczniόw. W ciągu ostatniego dziesięciolecia uczniowie polonijnych szkół spotykali się i rozmawiali z wieloma popularnymi w kraju twórcami: z Wandą Chotomską, Grzegorzem Kasdepke, Pawłem Beręsewiczem, Edwardem Lutczynem, Agnieszką Frączek czy z profesorem Grzegorzem Leszczyńskim, znawcą literatury dziecięco-młodzieżowej.

 Kolejna inicjatywa Centrali objęła swym zainteresowaniem uczniόw polskich szkół dokształcających w przedziale wiekowym 14 – 17 lat. Poza kryterium wiekowym istotne dla organizatora było, aby wyłonić młodzież, która wykazuje się bardzo dobrymi ocenami, wzorowym zachowaniem, a także czynnym udziałem w życiu szkoły i w uroczystościach polonijnych. Spełniająca te wymogi grupa już od 2014 roku ma okazję uczestniczyć w dwutygodniowym obozie językowym w Pułtusku. Projekt wyjazdu młodzieży reliazowany jest wspólnie z Fundacją "Linguae Mundi" z Warszawy, a współfinansowany ze środków Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Ministerstwa Edukacji Narodowej w ramach konkursu na realizację zadania “Współpraca z Polonią i Polakami za granicą”.  Po raz pierwszy z terenu Stanów Zjednoczonych wyjechało do Pułtuska 25 uczniów, gdzie czekało na nich 25 rόwieśnikόw z Warszawy. Ze względu na bardzo atrakcyjny program obozu i duże zainteresowanie nim młodzieży, latem 2015 roku zorganizowano dwa turnusy, w ktόrych uczestniczyło już 33 uczniόw, a obecnie trwają prace nad kolejnymi wyjazdami, być może dla większej ilości uczestnikόw, na najbliższe wakacje. Ostatnią atrakcją dla polonijnych uczniόw było spotkanie 14 stycznia  w siedzibie Polsko-Słowiańskiej Federalnej Unii Kredytowej przy McGuinness Boulevard na Greenpoincie z niezwykłą osobą -10-letnim podróżnikiem, Szymonem Radzimierskim, zorganizowane przez Polonijny Klub Podróżnika i CPSD. Szymon, ktόry mόwił piękną polszczyzną, posługiwał się również swobodnie językiem angielskim, zwiedził  prawie 30 krajów, o swoich wyprawach pisze na blogu www.planetkiwi.pl, a na spotkaniu opowiadał o odbytych podrόżach w sposόb zabawny i elokwentny.

CPSD jest także organizatorem-przez wiele lat wraz z Komisją Oświatową Kongresu Polonii Amerykańskiej, a od 2014 roku pod własnym patronatem ‒ egzaminu Polish Regent, obecnie znanego pod nazwą LOTE (Launguage Other Then English), ktόrego pozytywne wyniki pozwalają młodzieży zdobyć 3 kredyty w amerykańskich szkołach średnich, a w niektόrych przypadkach, rόwnież dodatkowe kredyty na studiach. Od  2004 do 2015r  polonijni uczniowie  mieli okazję przystąpić do egzaminόw certyfikatowych z Języka Polskiego Jako Obcego, ktόry został wprowadzony w Polsce przez Ministerstwo Edukacji Narodowej 15 października 2003r. Egzamin przeprowadzany był przez Państwową Komisję Poświadczania Znajomości Języka Polskiego Jako Obcego. Jedynie w roku 2016 egzamin się nie odbył z powodu prac, jakie Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego wraz z Ministerstwem Edukacji Narodowej prowadziły nad procesem legislacyjnym, stwarzającym nowe podstawy do certyfikowania języka polskiego jako obcego. Przy okazji pojawiła się szansa na uzyskanie uprawnień do organizowania tychże egzaminów  przez Centralę Polskich Szkół Dokształcających w Ameryce i w wyniku starań dr Doroty Andraki, 12 lipca 2016, zostały one nadane przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Obecnie trwają czynności, które umożliwią przejęcie przez naszą Centralę wspomnianych uprawnień. A dzięki  inicjatywie dr D. Andraki i przy wspόłpracy lubelskiego Uniwersytetu im. Marii Składowskiej-Curie,ktόrych rezultatem były 2-letnie eksternistyczne podyplomowe studia o kierunku: nauczanie języka polskiego jako obcego, na ktόrych  dową, lutym 2010 roku ukończyło naukę 56 pedagogόw zatrudnionych w polskich szkołach, Centrala posiada aktualnie własną kadrę, która spełnia warunki, konieczne do zasiadania w komisjach egzaminacyjnych.

Jest rzeczą oczywistą, że żadna organizacja niedochodowa, a do takich należy Centrala, nie może efektywnie działać bez wsparcia innych instytucji. Od wielu lat CPSD prowadzi ścisłą wspόłpracę z  Polsko ‒ Słowiańską Federalną Unią Kredytową, co pozwala jej pozyskiwać środki na rzecz szkolnictwa polonijnego. W ramach wspólnych projektów i starań od 2011r. absolwenci polskich szkόł dokształcających podejmujący naukę na wyższych uczelniach, otrzymują stypendia. W roku ich ustanowienia przyznano 6 takich wyróżnień naszym maturzystom na kwotę $8,500, a w 2016 roku 26-ciu osobom na kwotę $35,000. Kiedy mowa o  PSFUC i jej przedstawicielach, należy podkreślić, że są oni aktywnymi uczestnikami organizowanych przez Centralę wydarzeń. A jest ich mnόstwo: Bal z okazji Święta Edukacji Narodowej, Spotkanie Opłatkowe w Konsulacie RP, Studniόwka, Festiwal Szkόł Polonijnych, żeby wymienić tylko kilka z nich.

Minął również rok od momentu, gdy Centrala podjęła udaną, bo konsekwentnie realizowaną inicjatywę wydawania własnego pisma „Asystent”. Kwartalnik, który jest i fachową pomocą dla szkolnej kadry, i oknem na sprawy krajowe, a także miejscem pragnącym zbliżyć do siebie rozproszone środowisko polonijnych nauczycieli. „Asystent” powoli zdobywa kolejnych współpracowników z prestiżowymi nazwiskami. Jego bezcenną zaletą jest rozmach tematyczny, zapewniający lekturę różnym pokoleniom czytelników. A co najważniejsze ‒ jego łamy są areną dla sukcesów i uczniów i nauczycieli. Zespół redakcyjny wciąż pozyskuje kolejnych dziennikarzy ‒ amatorów, gotowych oprowadzać nas po swych szkołach i rozmawiać o problemach dotykających polonijne placówki dydaktyczne.

W maju 2016 roku została powołana Fundacja na rzecz Wspierania i Rozwoju Szkόł Polonijnych, założona przez Centralę, ktόra jest organizacją pozarządową, łączącą  działalność szkόł polonijnych z działalnością placόwek i organizacji w Polsce. Jej celem jest opracowywanie projektόw, ktόre będą uzupełniać bieżące potrzeby szkolnictwa polonijnego z ukierunkowaniem na nauczycieli, uczniόw i społeczność polonijną skupioną wokόł szkόł.                                                                    

Rok szkolny 2016/17 osiągnął już pόłmetek. Wiele projektόw i przedsięwzięć zostało zrealizowanych, ale kalendarz centrali wciąż jest pełen kolejnych planów. W czasie ferii zimowych ok. 200 uczniόw weźmie udział w rekolekcjach w Amerykańskiej Częstochowie organizowanych już od 9 lat, a w czerwcu wyjadą tam nauczyciele. Zaplanowane są  warsztaty o nauczaniu przedszkolnym prowadzone przez dr Beatę Jędryka z Wydziału Polonistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego oraz szkolenie pod tytułem „Rozwόj kompetencji coachingowych nauczycieli” prowadzone przez Agnieszkę Jurczak-Dziełak i Martę Kwiecińską z Akademii Coachingu. Z kolei w kwietniu odbędzie się III Festiwal Szkόł Polonijnych, ktόrego hasłem przewodnim będzie rzeka Wisła i obchodzona w ubiegłym roku rocznica 1050-lecia Chrztu Polski. Dodajmy, że w Senacie RP i w Ministerstwie Spraw Zagranicznych czekają na odpowiedź projekty powstałe przy wspόłpracy CPSD z rόżnymi ośrodkami w Polsce.

A tymczsem, 5 lutego 2017 roku, odbędzie się Walne Zebranie Sprawozdawczo-Wyborcze CPSD, na ktόrym zostanie powołany nowy zarząd. I niezależnie kto wejdzie w jego skład ‒ poprzedni członkowie (bo według Statutu Centrali mają prawo kandydować ponownie), czy nowi ludzie, gotowi poświęcać swój czas polskim szkołom, niezmienny pozostaje fakt, że będą to pasjonaci oddani idei, ktόra stanowiła podwaliny powstania Centrali ponad 90 lat temu, gdy pionierzy naszej instytucji zrozumieli, że bez kultywowania języka polskiego, historii, polskich tradycji i miłości do starej Ojczyzny, łatwo zgubić na obcej ziemi swą tożsamość i okraść młode pokolenia Polaków z ich własnych korzeni. Dlatego te wybory należą do zadań i trudnych i odpowiedzialnych. Jak zawsze, gdy w centrum uwagi są polonijne dzieci mieszkające w Stanach Zjednoczonych, a pracę dla nich nie mierzy się w pieniądzach, a w odruchach serca i społecznikowskiej pasji. Warto o tym pamiętać i wybrać tych, o których wiemy, ile potrafią i z jaką miłością oddają się w służbę innym.

Bożena Mahmoud

Rzecznik prasowy CPSD

 

/"Centrala Polskich Szkol Doksztalcajacych i jej ludzie"- Nowy Dziennik i Gazeta Polska- poczatek lutego 2017/


Maturzyści i nauczyciele z PSD przy Polskiej Fundacji Kulturalnej w Clark, w centrum dyr.szkoły p.Eugienia Aniśko

28 stycznia 2017 r.  212 maturzystόw z polonijnych szkόł zrzeszonych w Centrali Polskich Szkόł Dokształcających w Ameryce rozpoczęło Bal Studniόwkowy tradycyjnym polonezem. Był to już 9 taki bal organizowany przez CPSD, ktόry tym razem miał miejsce w Royal Manor w Garfield, NJ. Podobnie jak w porzednich latach w stydniόwce uczestniczyli nie tylko wychowacy klas matyralnych i dyrektorzy szkόł, ale także rodzice. Rangi wydarzeniu dodali tak zaszczytni  goście jak : Konsul Generalny RP w Nowym Jorku pan Maciej Golubiewski z małżonką, dyrektor wykonawczy Polsko-Słowiańskiej Federalnej Unii Kredytowej p.Bogdan Chmielewski, przedstawiciele Rady Dyrektorόw tejże Unii z przewodniczącą p.Małgorzatą Gradzki na czele,Prezes Fundacji Kościuszkowskiej p.Marek Skulimowski oraz drektor Istytutu Piłsudskiego dr Iwona Korga.

„Studniόwka to tradycja wpisana w kalendarz każdego ucznia szkoły średniej. Jest to wydarzenie długo oczekiwane przez wszystkich maturzystόw, ktόremu towarzyszy też lekkie wzruszenie i ciekawość.(...).Tegorocznym maturzystom życzę, abyście w dalszym dorosłym życiu byli odpowiedzialnymi ludźmi oraz dumnymi z tego, że jesteście Polakami” -napisała , w liście skierowanym na ręce Prezesa CPSD dr Doroty Andraki, Pani Minister Edukacji Narodowej Anna Zalewska, ktόra objęła swoim patronatem honorowym tegoroczny Bal Studniόwkowy.

Podobny patronat objął także Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Waszyngtonie pan Piotr Wilczek: „Drodzy Maturzyści -przyjmijcie ode mnie serdeczne podziękowania za wytrwałość, cierpliwość i systematyczną pracę, w ktόrą włożyliście wiele serca. Cieszę się, że zdecydowaliście się na poznawanie języka polskiego, zgłębienie wiedzy o Polsce, o historii Ojczyzny i głęboko wierzę, żw włożony wysiłek- nie bez wyrzeczeń przecież- wspaniale zaowocuje”.

Do tych życzeń dołączyli się inni obecni goście, gratulacje składano rόwnież nauczycielom, dyrektorom, a przede wszystkim rodzicom. Maturzyści otrzymali powyżej cytowane listy gratulacyjne oraz pięćdziesięcio- dolarowe certyfikaty ufundowane przez PSFUK. Głόwnym założeniem wieczoru była jednak zabawa. Wszystkie życzenia i gratulacje były szczere , ale krόtkie, aby nie kraść młodzieży cennych minut na parkiecie. Po słowach prezesa CPSD dr Doroty Andraki: „Studniόwkę 2017 uważam za otwartą. Życzę wszystkim dobrej zabawy”, abiturienci ruszyli w tany, ktόre trwały niemalże do rana.

„A pόźniej już tylko ....matura” i wszystkim życzymy połamania piόra.

 

Maturzyści z PSD im.św.M.M.Kolbego w Riverhead z wychowawczynią w centrum, p.Ewa Załusińska